Genieten van de natuur en de rust in de Haut-Languedoc

15 oktober, 2019 | Update: 19 juni, 2023

Op reis naar de stranden van Zuid-Frankrijk reizen veel vakantiegangers over de A7. Maar de Route du Soleil is meer dan dé snelweg naar mooi weer. Wie net na Lyon van de snelweg af gaat en de auto naar het westen stuurt, komt al snel bij een paar van de mooiste natuurgebieden van Frankrijk uit. De natuurparken Monts d’Ardèche, Cévennes, Grands Causses en Haut-Languedoc reiken bijna tot aan de voet van de Pyreneeën. Zonde eigenlijk dat we massaal al dat moois voorbij rijden op zoek naar de zon. Omdat ik graag met vrouw en hond midden in de natuur wandel of fiets, was de keuze niet zo moeilijk. Tent in de auto en gaan. Op naar Zuid-Frankrijk!

De voorbereiding – en daarmee de voorpret – voor onze zomervakantie begint meestal al tijdens de terugreis van de zomervakantie van het jaar ervoor. Op weg naar huis komen we, geïnspireerd door de huidige vakantie, meestal op de beste ideeën voor de vakantie van het jaar daarop. We wisten zo’n beetje vorige zomer al waar we dit jaar naar toe gingen. Zuid-Frankrijk! Dat was al even geleden en het werd wel weer eens tijd vonden we.

Maar ja, een bloedhete zomer aan de Middellandse Zee, dat wilden we niet. De hele dag bakken in de zon is aan ons niet besteed. Groen, natuur, wilde dieren, stromende riviertjes, dat is wat wij willen beleven tijdens onze vakantie. En wandelen en fietsen met de hond, dat is wat wij graag tijdens onze vakantie doen. De complete kust van de Middellandse Zee werd afgeschreven. Dan daar net iets boven, was dat dan wat?

Op zoek naar natuur

We zien op Google Maps al vrij snel dat er net ten noorden van de kuststrook een grote groene band ligt. Grofweg vanaf Valence, net onder Lyon, naar Carcassone. Met één snelweg er doorheen, de A75. Dat ziet er wel kansrijk uit. Wel in Zuid-Frankrijk, maar niet in het warme en wat drukkere zuiden. Als we inzoomen zien we dat het gebied uit maar liefst vier aaneensloten natuurparken bestaat: Monts d’Ardèche, Cévennes, Grands Causses en de Haut-Languedoc.
Vier natuurparken voor de prijs van één? Dat klinkt goed.

Een beetje extra research leert dat elk van de parken zo zijn eigen landschap heeft. Allemaal mooi, allemaal uniek en allemaal een vakantie waard. Daarmee is de keuze voor onze vakantie voor 2019 gemaakt. Omdat het totale gebied erg groot is, zal het niet lukken om vanaf één locatie alles te verkennen. Daarom hakken we de vakantie in tweeën: tien dagen Haut-Languedoc en tien dagen Cévennes. De eerste tien dagen gaan we naar het zuidelijkste park, de Haut-Languedoc. Daar kun je perfect wandelen en fietsen in de mooie heuvels. Voor de tweede tien dagen kiezen we voor de Cévennes. Dit is een wat ruiger natuurgebied met veel uitdagende fietsroutes voor mountainbikers en leuke beklimmingen voor racefietsers.

De kleinste en fijnste campings

Nu moesten we alleen nog even een paar campings vinden. Maar dat was zo gedaan. We kamperen al jaren met de tent op kleine en rustige campings. De ACSI Klein & Fijn Kamperen-app staat om die reden standaard geïnstalleerd op onze telefoons. Ook handig als we eens in het laagseizoen een weekendje weg willen in eigen land. Onze lijst met criteria is eigenlijk altijd hetzelfde: kleine camping, midden in de natuur, honden toegestaan, een riviertje of meertje in de buurt, en als het even kan wifi, zodat we op een onverhoopt slechte dag Netflix aan kunnen zwengelen. En speciaal voor Frankrijk voegen we nog even de zittoiletten toe aan dat wensenlijstje… Het is tenslotte wel vakantie.

Als bestemming voor de eerste anderhalve week komen we uit bij een camping in de buurt van het stadje Lacaune. Dat ligt in het noorden van de Haut-Languedoc, bijna tegen de Grands Causses aan. Voor de tweede helft van de vakantie, in de Cévennes, valt ons oog op een camping bij Meyrueis. Een plaatsje dat bij veel Nederlandse wielerliefhebbers een belletje doet rinkelen vanwege ‘De renner’, het boek van Tim Krabbé.

Al in januari zochten we onze twee campings uit en boekten we ze. Niets komt er dan meer tussen ons en onze ideale kampeervakantie. In de maanden vóór de vakantie oriënteren we ons altijd verder op wat er te doen is. Het belangrijkste voor ons zijn plekken waar we goed kunnen wandelen en fietsen, mét de hond. Want de hond én de mountainbikes gaan altijd mee op vakantie. Gelukkig is er in beide regio’s een overvloed aan wandelpaden en mountainbikeroutes.

Toch geen fietsen mee op vakantie

Helaas voor ons gaat net voor de vakantie de auto kapot. En wel zo kapot dat er niets meer te redden valt. Gelukkig begeeft de auto het ver genoeg vóór de vakantie zodat we nog net een huurauto kunnen regelen. Dat is een meevaller, maar… in, op of aan de huurauto kunnen we geen fietsen kwijt. De tent en alle kampeerartikelen passen er maar net in. Alle fietsen moeten nu noodgedwongen thuisblijven. Door de gedroomde wielren- en mountainbikeavonturen kan een streep. Gelukkig maar dat we ook niet vies zijn van een flinke wandeling.

Na een hectische laatste werkweek is het eindelijk tijd om te vertrekken. Om de drukte te vermijden rijden we ’s nachts. ’s Avonds om tienen trekken we de deur achter ons dicht, in de hoop de volgende dag rond twee uur ’s middags op de camping te zijn. De route gaat via Maastricht en Luxemburg naar Lyon om daar de A89 te pakken richting de A75. De A75 moeten we dan nog een stuk richting het zuiden volgen om in de buurt van Millau de snelweg te verlaten. En dat gaat allemaal erg voorspoedig. Geen files, amper wegwerkzaamheden en zelfs de tolpoortjes gaan lekker snel. Alleen zo jammer dat je nergens langs de autoroute een fatsoenlijke kop koffie kunt krijgen.

Even meepakken: het viaduct van Millau

Net voordat we de A75 verlaten voor de laatste kilometers door het Franse platteland mogen we eerst nog over het prachtige Viaduct van Millau rijden. Voor die tweeënhalve kilometer ben je een tientje kwijt met de auto, maar dat is het meer dan waard. Dit viaduct is de hoogste hangbrug ter wereld en is alleen daarom al een mooie bestemming op zich. En dan hebben de Fransen er ook nog een mooie aire bij aangelegd (rustplaats). Die kwam er trouwens omdat talloze dagjesmensen midden op de brug uit de auto stapten om foto’s te nemen. En dat is op de snelweg niet echt een goede situatie …

Vanaf de parkeerplaats kun je tegenwoordig naar een mooi uitzichtpunt lopen. Van daaruit kun je de brug goed bewonderen. Ook is er een museum over de bouw van de brug, een restaurant en zijn er nette toiletten. Een ideale stop, helemaal om jezelf en de hond na een lange nacht even wat langer uit te laten. De wandeling naar het uitzichtpunt is niet erg lang, maar wel lekker steil. En het uitzicht is prachtig. Na een half uur rondslenteren hebben we het wel gezien en rijden we door naar de eindbestemming.

Fijn kamperen in de Haut-Languedoc

Vanaf Millau is het nog maar een goed uur naar de eerste camping. Élk plekje op deze kleine camping is ruim en kijkt uit over het dal en de heuvels in de verte. Alle kampeerplaatsen zijn mooi afgeschermd van de andere kampeerplekken, dus er is genoeg privacy. Moe van een hele nacht doortrekken staat de tent gelukkig snel en kunnen we van een heerlijke zomermiddag en -avond genieten. ’s Nachts is het heerlijk stil. Een uil, wat geritsel in de struiken en het geluid van het kabbelende beekje dat midden over de camping stroomt. Meer horen we niet. Wat een rust! Niet gek dat we de volgende ochtend fris en fruitig weer aan de start staan, ondanks dat we tijdens de reis een nacht overgeslagen hebben.

Wandelen in de Haut-Languedoc

De volgende dag maken we een mooie wandeling rond een meer, het Lac de Vézoles, bedacht. Dan kan de hond op een hete dag tussendoor telkens even zwemmen om af te koelen. Ideaal!

In de tien dagen dat we hier kamperen, lopen we heel wat af. We beklimmen de Pic du Montalet, de hoogste berg van de omgeving. Alleen al voor de laatste flink steile kilometer, door een vreemd landschap vol door de wind vervormde beuken, moet je deze wandeling maken.

En dan wacht op de top nog een prachtig uitzicht over de hele omgeving. Omdat deze wandeling zó mooi is hebben we hem twee keer gelopen. De eerste keer dat we de berg beklimmen, is het bewolkt en mistig en zien we niets van de omgeving. Bij de tweede beklimming kunnen we wel genieten van het uitzicht over Lacaune en dit gedeelte van de Haut-Languedoc.

De natuur voor jezelf

Tijdens de wandelingen heb je de natuur veelal voor jezelf. De spaarzame mede-wandelaars zijn op één hand te tellen. Ideaal als je voor de natuur op reis gaat en niet zit te wachten op grote mensenmassa’s. Alle routes zijn erg goed uitgepijld met dezelfde gele markeringen. Die geven zelfs met ene kruis aan als je de verkeerde afslag hebt genomen, dus een verkeerd pad inslaan is er niet bij!

De tweede wandeling die langs de camping loopt is een stuk korter, maar ook zeker de moeite waard. Ook hier komen we bijna niemand tegen. Eerst ga je vrij steil een berg bij de camping omhoog. Eenmaal bovenop worden we verrast door een mooi weids uitzicht. Een oude Citroën die weg staat te roesten in een weiland maakt het beeld helemaal af.
Na het weiland leidt de route ons weer de berg af. Eenmaal beneden wacht nog een korte maar prachtige klim door een klein stroompje. Het is al weken vrij droog geweest en daarom staat het water laag. Maar we kunnen ons voorstellen dat je bij regen hier je lol op kunt als je van een avontuurlijke wandeling houdt…

Steden en dorpen die je gezien moet hebben

Het dorp Lacaune ligt op zo’n vijf minuten rijden van de camping. Daar zijn een paar supermarkten en dat is het eigenlijk wel. Lacaune staat bekend om de warmwaterbronnen, maar dat trekt ons niet zo. De Fransen zelf zijn erg trots op de lokale specialiteit, gedroogd vlees. Aan ham geen gebrek hier. Je kunt een rondleiding krijgen bij een vleesdrogerij, maar ook die hebben we overgeslagen.

Vanuit de camping is het vrij bekende stadje Albi ook nog goed te doen. Je rijdt in ruim een uur naar deze hoofdstad van het departement Tarn. Albi wordt de rode stad genoemd omdat een aantal van de bouwwerken, zoals de kathedraal, zijn opgetrokken uit rode baksteen. De kathedraal van Albi, de Sainte-Cécile, is bovendien extra bijzonder omdat dit het grootste bakstenen gebouw ter wereld is.

De brug van Albi, de Pont Vieux, ken je misschien wel van de Tour de France. Die kwam daar in 2019 overheen in de etappe die finishte in Albi. De Pont Vieux is ook van baksteen gemaakt en telt elf bogen die ruim 150 meter overspannen. Als je er overheen loopt lijkt het niets bijzonders, maar vanaf de zijkant is deze brug een mooi gezicht. Maar wij waren eigenlijk het meeste gecharmeerd van de vele grote herenhuizen uit de renaissance die je in het centrum vindt.

Albi is leuk als je voor de variatie even een dag wat anders wilt doen. Ben je gek van leuke steden en dorpjes? Dan is Albi een stad die niet mag ontbreken op jouw programma als je hier in de buurt vakantie viert.

Klein maar fijn: Combret

Een van de mooiste en meest rustieke dorpjes van de Haut-Languedoc komen we per toeval tegen tijdens een rondrit. Combret is een klein dorpje dat op een vrij smalle heuvel is gebouwd. Prachtige oude huisjes staan knus naast elkaar en de steile weggetjes slingeren prachtig door het dorpje heen. In het dorp vind je alleen een barretje, maar die is dicht, en hij ziet eruit alsof hij altijd dicht is. Helemaal bovenop wacht je nog een kerkje met een begraafplaats. Maar verder kun je hier niets, behalve wandelen. Dat betekent ook dat er geen toeristen zijn, je hebt het hele dorpje voor jezelf! En dat is na een drukke stad als Albi ook wel lekker.

Haut-Languedoc: doen!

Na tien dagen genieten op en rond Lacaune is het helaas tijd om de camping te verlaten. Dat vinden we oprecht jammer. De Haut-Languedoc is ook zeker een vakantie waard voor natuurliefhebbers. Grote steden zijn hier niet. De meeste dorpjes zijn piepklein. En daartussen is het een-en-al natuur. Je hoeft maar een paar passen te doen en je staat in de bossen. Wij gaan hier zeker weer terugkomen en ook over de camping hoeven we niet lang na te denken.