Positano: parel aan de Amalfikust

23 januari, 2019

Een vakantie in het zuidwesten van Italië zonder een bezoekje aan de Amalfikust? Dat kan natuurlijk niet. De schilderachtige dorpjes aan deze wereldberoemde kuststrook ten westen van havenstad Salerno verleiden vele toeristen. En ook ik raakte betoverd toen ik in 2016 in Salerno op de boot stapte naar Positano, parel aan de Amalfikust. Ik vertel je er graag alles over aan de hand van mijn mooiste foto’s!

1. Vertrek met de boot vanuit Salerno

Het was een heerlijk zonnige dag in april toen de boot de haven van Salerno verliet. Na alle verhalen die ik gehoord had over de Amalfikust – en met name over Positano – was ik uiteraard erg nieuwsgierig geworden. Toen Salerno nog slechts een kleine vlek aan de horizon was, voeren we langs Cetara. Pittoresker dan dit vissersdorpje bestaat bijna niet. Helaas heb ik hier geen foto’s van gemaakt, maar gelukkig had ik daarna mijn telefoon voortdurend in de aanslag.

2. Genoeg fraaie dorpjes tijdens de tocht

Cetara, Erchie, Amalfi, Conca dei Marini, Praiano en Vettica Maggiore. Slechts enkele plaatsen die je passeert op weg naar Positano. Ze zijn stuk voor stuk prachtig. Door het rustige tempo van de boot kun je op je gemak om je heen kijken en foto’s maken. Als je met de auto in dit deel van Italië bent, kun je de kustroute rijden (zo’n vijftig kilometer lang) en ieder dorpje verkennen. Maar het zicht vanaf het water is stiekem toch wel erg bijzonder.

3. Positano in zicht, alleen nog aanmeren

Na een tochtje van veertig minuten meerden we aan in de haven. De zon was enigszins verdwenen, maar de kleurrijke gebouwen vormden nog steeds een vrolijk geheel. Eerste indruk: geen massatoerisme. Dat was wel het voordeel van mei. Omdat het geen hoogseizoen is, valt het erg mee met de drukte. Gelukkig zijn de meeste restaurants en winkeltjes gewoon open. Er is zelfs overal nog genoeg plek om te zitten.

4. Even het (bijna lege) strand verkennen …

Het strand was opvallend rustig en juist daarom een fijne plek om rond te lopen om Positano van alle kanten te aanschouwen. Jammer dat het water wat aan de koude kant was, anders hadden de schoenen even uit gekund. Aan een van de restaurantjes aan het strand kon ik even op adem komen met een verkoelend drankje. En dat was nodig, want wie Positano wil zien, moet flink klimmen.

5. … daarna een stevige wandeling naar boven

Mijn eerste stop is de bijzondere kerk Santa Maria Assunta, waarvan de koepel nog net op de foto te zien. Op veel punten in Positano heb je zicht op deze met tegels versierde koepel. Geniet van de schaduw op het pleintje voor de kerk, maar ga ook vooral naar binnen. Genoeg gezien? Je vervolgt je weg naar boven via smalle straatjes, waar mensen souvenirs en kunstwerkjes verkopen. En vergeet vooral niet regelmatig achterom te kijken voor een fraai uitzicht.

6. In alle opzichten een fraaie bestemming

Wie door de straten van Positano loopt, ziet naast leuke boetiekjes en cafeetjes ook genoeg natuurschoon. Kleurrijke planten, bloemen, heggen en bomen bepalen voor een groot gedeelte het straatbeeld. De lange, slingerende Viale Pasitea is daar een mooi voorbeeld van. Het natuurschoon, de veelal witte gebouwen, de beboste rotsen op de achtergrond en natuurlijk de helderblauwe zee, vormen een totaalplaatje om stil van te worden.

7. Aan alles komt een eind

Ook nu is de zon even spelbreker, maar dat is eigenlijk wel toepasselijk. Want met de boot in aantocht, zat mijn bezoek aan Positano er helaas op. Maar wat heb ik genoten! Wie het hoogseizoen kan vermijden, moet dat zeker doen. Want de kleine straatjes, waar hier en daar ook auto’s mogen komen, raken al snel vol. Toch hoop ik dat ik iedereen overtuigd heb om Positano te gaan bezoeken. En ga er dan zeker met de boot heen, want dat maakt je tripje nog net wat specialer.