Vanaf de E4 neem je de afslag Tranås/Gränna/Visingsö, waarna je via weg 133 richting Gränna/Visingsö rijdt. In het stadje volg je via de Brahegatan de borden naar Visingsö (camping/haven). Je vindt de camping direct bij de grote parkeerplaats. In het stadje, en op de camping, kan het in het hoogseizoen vrij druk zijn. Wat je hier ook zult merken, is het verkeer dat van en naar de veerboot rijdt.

Trekkershut of vakantiehuisje

De camping beschikt, zoals vrijwel alle Zweedse campings, over een flink aantal trekkershutten en vakantiehuisjes. De eerste zijn vrij eenvoudig met slechts koud stromend water, een eenvoudig keukentje (inclusief magnetron) en gemeenschappelijk sanitair. De vakantiehuisjes hebben een tv, een uitgebreidere keuken, warm en koud water en een eigen douche en toilet. Daarnaast is er een luxe vakantiewoning. Het is verstandig om een trekkershut/vakantiewoning in het hoogseizoen tijdig te reserveren.

Kastelen

Zoals gezegd is Gränna erg populair, vooral onder Zweden. Dit heeft verschillende redenen. De eerste is de nabijheid van het eiland Visingsö, midden in het meer Vättern. Hier kun je onder andere de ruïne van het zestiende-eeuwse kasteel Visingsborg, de voormalige residentie van de adellijke familie Brahe, bezoeken. Op het zuidelijkste puntje van het eiland vind je de ruïne van het kasteel Näs, de oudste koninklijke residentie van Zweden, uit de 12e eeuw, waar koning Magnus Ladulås in 1290 overleed.

Zuurstokken in alle kleuren

De zuurstok (polkagris in het Zweeds) is de tweede reden waarom Gränna zo populair is. In 1859 begon Amalia Eriksson met de fabricage van dit snoepgoed. Dit sloeg zo aan, dat tal van anderen haar volgden. Nu kun je op bijna iedere straathoek zuurstokken in alle vormen, maten en kleuren kopen.

Naar het museum

Het museum van de stad, Grenna Museum, is een bezoek meer dan waard. Dit komt met name vanwege de tentoonstelling rond de mislukte poolexpeditie van Salomon August Andrée in 1897. Hij probeerde toen tevergeefs met een luchtballon vanaf Spitsbergen de Noordpool te bereiken. Pas in 1930 werden zijn stoffelijke resten, samen met die van zijn reisgenoten (Knut Frænkel en Nils Strindberg) en veel van hun uitrusting, waaronder uniek fotografisch materiaal, teruggevonden op het eilandje Kvitøya. De spullen vormen nu een intrigerende tentoonstelling over deze bizarre poolreis.